Bir varmış, Bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde. Bir yaz sabahı etrafı güzel güzel çiçek kokuları kaplar iken, etrafta tur atmakta olan Yunus, birden bir ses duyar ve sesin geldiği yere doğru seslenir. Kimsin? kimlerdensin? Diye seslenir. Ses ona şöyle der: ben kayboldum acaba bana yolumu gösterebilir misin? diye sorar. Yunus'ta ona tabi ki gösterebilirim ama ondan önce bana nerede yaşadığını söylemen gerek der. Ses yavaş yavaş yanına doğru gelmeye başlar. Bir de ne görsün? yanına gelen bir sevimli yavru kedi. Evimin yolunu kaybettim. Annem ben ve kardeşim beraber yürürken kardeşim birden annemin elini bıraktı. Ben de annemle onu arıyorduk.2 gruba ayrıldık. O sağa ben sola gittim. Sonra ben yolu şaşırdım ve buraya kadar geldim. Tamam diye yanıt verdi Yunus, Hem sizi annenize kavuşturacağım, hem de kardeşinizi bulacağım. Size söz veriyorum. Ama sizden bir şey daha isteyeceğim diyerek yanıt verdi. Yavru kedi tabi ki söyleyin istekleriniz benim için emirdir Demiş. Yunus, Anneniz ne tür bir canlıydı ve hangi renkti. Hemen cevap verdi. Annem mavi benekli ve siyah renkli bir hayvandı. Yaşadığı yeri tarif ederek oraya doğru koşmaya başlar. Yunus'ta onun peşine koşmaya başlar. Sonra ne görsünler, Yavru kedi şaşkın, annesi ve kardeşi evde onu beklerken buluyor. Annesi nerede kaldın yavrucuğum diye sorar. Anneciğim bir bilsen başıma neler geldi. Anlat bakalım neler geldi başına? Anlatayım anneciğim seninle kardeşimi ararken yanlış yola gitmişim. Çok uzağa gitmişim Allah' tan Yunus beni buldu ve sana getirdi daha neler gelirdi başıma tahmin bile edemiyorum. Neyse her şey geçmişte kaldı ve yeniden bir aradayız ya önemli olan da o. Doğru söylüyorsun canım yavrum sen yanımdasın ya bundan sonra ölsem gam yemem. Bugünlük bu kadar iyi günler Sevgili Günlük